مقایسه اثر تئوفیلین و عصاره آبی آلوئه ورا بر تغییرات بافتی کلیه و فاکتورهای کلیوی در موش های رت ماده آسمی

و هدف: آسم نوعی بیماری تنفسی است که از داروهای شیمیایی و گیاهی مختلفی برای درمان آن استفاده می شود. در این مطالعه اثرات جانبی تئوفیلین و عصاره آلوئه ورا بر بافت کلیه موش های آسمی بررسی گردید. روش بررسی: در این تحقیق تجربی، 36 عدد موش رت ماده در 6 گروه 6تایی شامل: 1) کنترل سالم؛ 2) کنترل آسمی؛ 3) دوگروه تجربی آسمی تیمارشده با تئوفیلین (دوز 200-100 میلی گرم برکیلوگرم) به مدت 8 هفته به صورت خوراکی؛ 4) دو گروه آسمی تیمارشده با عصاره آبی آلوئه ورا (دوز 200-100 میلی گرم برکیلوگرم) به مدت 8 هفته به صورت خوراکی، تقسیم شدند. با اسید استیک به مدت 12 هفته (به صورت اسپری)، آسم در موش ها القا گردید. همه گروه ها، رژیم غذایی طبیعی دریافت کردند. در پایان دوره تیمار، خونگیری از بطن، به منظور انجام آزمایشهای بیوشیمیایی به عمل آمد. بافت کلیه در فرمالین 10% تثبیت و رنگ آمیزیh&e; جهت مطالعات میکروسکوپی انجام گرفت. داده ها با استفاده از آزمون آماری واریانس و تست توکی آنالیز شدند. یافته ها: نتایج، وجود سلول های التهابی در بافت همبند و اطراف توبول های کلیه درگروه آسمی را نشان داد. در گروه تحت درمان با تئوفیلین، تغییر خفیف در تراکم مزانشیم و آتروفی مویرگ گلومرولی و افزایش فضای بومن دیده شد. اما کلیه در گروه تحت درمان با آلوئه ورا (100میلی گرم برکیلوگرم) بهبود یافت. میانگین غلظت کراتینین و اوره در موش های آسمی، گروه تحت درمان با تئوفیلین و آلوئه ورا (200میلی گرم برکیلوگرم) در مقایسه با گروه شاهد، افزایش نشان داد (05/0>p)، اما این میزان در گروه تحت درمان با عصاره آلوئه ورا (100 میلی گرم برکیلوگرم)، به میزان قابل توجه ای کاهش یافت (05/0>p). نتیجه گیری: عصاره آلوئه ورا (دوز 100 میلی گرم برکیلوگرم) در کاهش التهاب بافت کلیه، کاهش سطح اوره و کراتینین مؤثر است.